DOSKONAŁE UCHWYCENIE
Spengler doskonale uchwycił kontrast między matematyką starożytną a późniejszą matematyką Zachodu: „Początkiem i końcem matematyki starożytnej jest badanie właściwości pojedynczych ciał i ich powierzchni granicznych, a więc pośrednio uwzględnianie sektorów stożkowatych oraz złożonych krzywych. My, z drugiej strony, w gruncie rzeczy znamy tylko abstrakcyjny przestrzenny element punktu, którego nie można widzieć ani nawet mierzyć, a który po prostu przedstawia centrum odniesienia […] Matematyk starożytny zna tylko to, co widzi i pojmuje […]. Matematyk Zachodu, gdy. tylko zrzuci okowy klasycznego nastawienia, wyrusza w całkowicie abstrakcyjny obszar licznych wielorakości n (nie tylko 3) wymiarów” (Decline of the West, 1:81—82).